Σημειώσατε δύο απουσίες κύριε Απουσιολόγε!!!!

Απο τα μαθητικά τα χρόνια με ενοχλούσε που ο απουσιολόγος σημείωνε τις απουσίες και όχι τις παρουσίες…. Τελικά τι έχει μεγαλύτερη βαρύτητα η παρουσία ή απουσία??? Η απουσία μας κάνει να εκτιμούμε την παρουσία…. Είναι η φύση του ανθρώπου φτιαγμένη με τέτοια “συστατικά” (όπως εγωισμός, εγωκεντρισμός, κτητικότητα) που όταν έχει κάτι το θεωρεί δεδομένο… Και αυτό το κάτι μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, μια σχέση, ένα χαμόγελο, η υγεία, η εργασία, το γέλιο, η διασκέδαση και τόσα πόλλα ακόμα… Αλλά τίποτα δεν είναι δεδομένο σε τούτη την ζωή.. Και εμείς το ξέχναμε και έρχεται η απουσία να μας το θυμίσει… Δύσκολο πράγμα η απουσία… Αλλά μαθαίνεις να την συνηθίζεις… Γιατί άλλο ένα “συστατικό” της φύσης του ανθρώπου είναι η προσαρμοστικότητα…. Όλοι μας έχουμε συνηθίσει σε απουσίες…. Έτσι και έγω συνήθισα στην απουσία πολλών πραγμάτων…. Συνήθισα και στην δικιά σου απουσία και ξέρεις κάτι τώρα απουσιάζω και εγώ από τα όνειρα μας… Σημειώσατε δύο απουσίες κύριε Απουσιολόγε!!!!

(Σκέψεις που γίνανε λέξεις στις 06/09/2006)