28 Φεβρουαρίου 2007

ΑΓΓΕΛΙΑ


Χαρίζονται φτερά,
σε άριστη κατάσταση,
σχεδόν αχρησιμοποίητα!

26 Φεβρουαρίου 2007

Παρούσα!!!!


Απρογραμμάτιστα και απροειδοποίητα, την προπερασμένη Παρασκευή ζήτησα άδεια από την εργασία μου για μια εβδομάδα!
Δεν άντεχα άλλο, χρειαζόμουν διακοπές, λίγη ξεκούραση, να ξεφύγω από τα τετριμμένα.
Είχα πάει Βόρεια Ελλάδα, πέρασα από διάφορα πανέμορφα μέρη όπως Δράμα, Ξάνθη (καρναβάλι), Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Καβάλα.
Δεν είχα ξαναπάει Βόρεια... Μαγεύτηκα!!!
Πολύ ομορφιά!
Άλλοι ρυθμοί, άλλος αέρας!
Με προβλημάτισε το ερώτημα αν θα μπορούσα να μείνω σε μια μεγάλη επαρχιακή πόλη,
βλέπετε είμαι παιδί της πόλης για την ακρίβεια της τσιμεντούπολης, λέγε με Αθήνα.
Όσο λοιπόν ήμουν σε αυτές τις όμορφες πόλεις έλεγα στον εαυτό μου, άνετα θα μπορούσες να ζήσεις εδώ, για την ακρίβεια ζήλευα όλους αυτούς που ζούσαν εκεί!
Όταν επέστρεψα στην Αθήνα, την βρήκα πανέμορφη, ακόμα και το μποτιλιάρισμα μου άρεσε!
Μπέρδεμα μεγάλο...
Μήπως η λύση είναι 6 μήνες Αθήνα και τους υπόλοιπους tour στην όμορφη χώρα μας?
ή να το θέσω αλλιώς 6 μήνες στην βάση μας και τους υπόλοιπους με μια βαλίτσα στο χέρι?
Μια χαρά μου ακούγεται!!
Και ο εργοδότης μου θα ενθουσιαστεί σίγουρα!!! χαχαχαχα!!!
Τώρα θυμήθηκα την δουλεία, γύρισα στο γραφείο μου και με περίμενε μια στοίβα από χαρτούρα, αλλά που όρεξη για δουλεία μετά από μια βδομάδα χαλάρωσης?Προμηνύεται δύσκολη βδομάδα, και δύσκολος μήνας ο Μάρτης!

16 Φεβρουαρίου 2007

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ??? ΤΩΡΑ????


ζήτησε να αποκαλυφθώ...
Μου είναι πολύ δύσκολο να μιλώ για τον εαυτό μου, να λέω αυτά που νιώθω και σκέφτομαι...
Συνήθως τα κρατάω για μένα, τα κρύβω βαθιά μέσα μου...
Η δημιουργία του Blog έγινε για να δουλέψω αυτό το πράγμα, να εξωτερικέυω σκέψεις και συναισθήματα...
Σαν χαρακτήρας είμαι πολύ ειλικρινής, ίσως γι αυτό να προτιμώ να σιωπώ, διότι την ειλικρίνεια δεν την εκτιμούν όλοι...
Αγαπώ και χωρίς να με αγαπούν...
Μπορώ και ονειρεύομαι και με ανοιχτά τα μάτια...
Φοβάμαι το σκοτάδι...
Αγαπώ την θάλασσα...
Αγαπημένη συνήθεια να διαβάζω βιβλιά πίνωντας καφέ και καπνίζοντας, σε cafe δίπλα στην θάλασσα...
Λατρεύω τα σκυλιά...
Δεν έχω καθόλου υπομονή όταν είμαι σε "ουρές"...
Είμαι αθυρόστομη...
Σιχαίνομαι το ψέμμα...
Γελάω εύκολα...
Κλαίω ακόμα πιο εύκολα...
Βαριέμαι γρήγορα...
Καταπιάνομαι με διάφορα, αλλά τα εγκαταλείπω πολύ γρήγορα...
Είμαι πολυ πιστή στις φιλίες μου...
Στήνω στα ραντεβού...
Είμαι τεμπέλα...
Όταν θέλω κάτι, θα το κάνω...
Είμαι καλό "αφτί" (όχι μουσικό), μου εκμηστηρεύονται πράγματα...
Είμαι παράφωνη, αλλά αδιαφορώ και τραγουδώ...
Κοκκινίζουν τα μάγουλα μου, όταν ντρέπομαι...
Ιδρώνουν οι παλάμες μου...
Δεν μπορώ την ησυχία... Πάντα ακούω μουσική...
Υπάρχουν κι άλλα που θα μπορούσα να πώ για μένα αλλά δεν θέλω να σας κουράσω άλλο...
Αχ! Βρέ Γιώργο τι με έβαλες να κάνω....
Χα! Χα! Χα! Χα! Και τώρα η σειρά μου να διαλέξω...
Την σκυτάλη να την πάρει η Κατερίνα, ο Keim, ο Sadmanivo, η Foulianna, η dawkinson, ο prince, η argyrenia, ο melomenos και φυσικά η Παιδίσκη...
Για να μην πώ πως θέλω όλοι οι Blogφιλοί μου να αποκαλυφθούν...
Είμαι και περίεργη.... όπως καταλάβατε... χεχεχεχεχε!

13 Φεβρουαρίου 2007

Είναι εκεί...



Την ώρα που βάζεις τα χέρια σου στα μάτια σου και τα κλείνεις...
Για να μην δεις...
Την ώρα που λές οτι ξέχασες...
Για να μην θυμάσαι...
Ένα θρόισμα του αέρα, σου φέρνει στα αφτιά ήχους που νόμιζες οτι ξέχασες...
Το χάδι του αέρα σου θυμίζει το άγγιγμα που νόμιζες οτι ξέχασες...
Εκείνη την ώρα καταλαβαίνεις πόσο μόνος είσαι...
Αλλά κοιτάζοντας βαθιά στην ψυχή σου καταλάβαίνεις...
Δεν είσαι μόνος...
Είναι εκεί...

6 Φεβρουαρίου 2007

Παιδιά, μεθάυριο Τσικνοπέμπτη- Καλό Τριώδιο!!!


Στις 28 Φεβρουαρίου άνοιξε το Τριώδιο,
πλέον είμαστε στο μέσο της βδομάδας που ονομάζεται Κρεατινή, η εβδομάδα που μας πέρασε ονομάζεται Προφωνή και αυτή που θα έρθει ονομάζεται της Τυροφάγου.
Μεθαύριο έιναι η γνωστή σε όλους μας Τσικνοπέμπτη!!!
Την μέρα αυτή συνηθίζεται να τρώμε κρέας για να προετοιμάστουμε για την νηστεία της Σαρακοστής.
Ονομάζεται Τσικνοπέμπτη διότι το έθιμο λέει οτι το κρέας που θα φάμε πρέπει να τσικνιστεί, δηλαδή να ψηθεί καλά για να μυρίσει τσίκνα.
Την συγκεκριμένη μέρα, όσες φορές έχω βγεί σπανίως περνάω καλά..
Σε όποια ταβέρνα και να πάς θα γίνεται το αδιαχώρητο, θα έχουν στριμώξει ένα κάρο τραπεζάκια, ο ένας θα είναι πάνω στον άλλον...
Η εξυπηρέτηση θα είναι βραδείας κάυσεως, μέτα απο καμιά ώρα στην καλύτερη περίπτωση θα σου πάρουν παραγγελία και μετά απο κανα 2ωρο θα σου έρθει το φαγητό στο τραπέζι...
Όσο για το κρέας άν το κόψεις και πεταχτεί και λίγο αιματάκι μην γκρινιάξεις οτι το θές και ψημένο, αυτές είναι πολυτέλειες γιά άλλες μέρες....
Αφού φάς σαν κανίβαλος το ωμό κρέας και θα θές, βρέ αδερφέ να πίεις ένα κρασάκι και να πείς πέντε κουβέντες με την παρέα σου, θα αρχίσεις να νιώθεις βλέμματα πάνω σου, θα γίνονται ερωτήσεις από τα γκαρσόνια άν θα κάτσετε κι άλλο και αφού θα το χείς πιάσει το μήνυμα οτι είσαι ανεπιθύμητος και πρέπει να τους αδειάσεις την γωνιά για να κάτσει κάποια άλλη "τυχερή παρέα"... θα ζητήσεις τον λογαριασμό...
Τι τον ζήτησες????
Οι τιμές κάνουν "τρελές πτήσεις", άσε δε που θα σου έχουν χρεώσει και κανα μεζεδάκι που δεν θα έχεις παραγγείλει...
Και το βράδυ σπίτι σου ευχαριστημένος απο την τόσο όμορφη βραδία, θα αρχίσει να πονάει η κοιλιά σου και θα την βγάλεις την νύχτα σου στην καλύτερη περίπτωση αγκαλία με σόδες, στην χειρότερη??? θέλει και σκέψη??? με την λεκάνη... διότι εκείνη την ημέρα η ποιότητα του φαγητού ήταν ΑΑΑΑΑ ποιότητας...
Δεν νομίζω να με βρίσκετε υπερβολική.... αλλά σε γενικές γραμμές αυτό το concept παίζει την Τσικνοπέμπτη...
Εγώ φέτος πάντως έχω σκοπό να κάτσω σπίτι με φίλους, δεν θα τολμήσω να βγώ..
Είτε βγούμε είτε μείνουμε σπίτι ένα είναι σίγουρο οτι θα πάρουν φωτιά τα πιρούνια....
Να περάσουμε όλοι καλά με αγαπημένα πρόσωπα...
Να έχουμε καλό τριώδιο και να μην ξεχνάμε αυτό που είχε πει ο Καζαντζάκης: " ο άνθρωπος έχει πολλά προσωπεία, αλλά ένα πρόσωπο..."