I always loved you...

Αγέρας θα φυσήξει και όλα θα τα παρασύρει...

Και άντε μέτα να θές να βάλλεις στη σειρά τα χαρτάκια τα κίτρινα...

Άσε δε, που μπορεί να χαθεί και κάποιο...

Χελιδόνι.

Η κοπέλα τον κοίταξε στα μάτια και με ψιθυριστή φωνή τον ρώτησε:

- Θα έρθει η Άνοιξη?

Εκείνος γύρισε το βλέμμα του αλλού, μετά απο μια πάυση λίγων λεπτών της απάντησε:

- Θα έρθει...

Η κοπέλα χαμογέλασε...

Ήξερε ότι της έλεγε ψέμματα...

Κοίταξε τον ουρανό, ένα χελιδόνι πέταγε ανέμελο απο πάνω τους...

Ένα δάκρυ κύλησε απο τα μάτια της...

Λίγα δευτερόλεπτα...

Ήρθες χθές βράδυ...
Με πήρες αγκαλιά...
Έσφιξες το σώμα μου πάνω σου...
Δεν ανταλλάξαμε λέξη...
Σιωπή...
Έκλεισα τα μάτια...
Μόλις τα άνοιξα... Είχες χαθεί...
Όνειρο ήταν...
Από αύτα που κρατάνε λίγα δευτερόλεπτα...
Αλλά που έχεις την αίσθηση οτί είναι αληθινά...

Βήμα..

Παρακαλώ, ένα βήμα πιο εκεί...

Πατάς πάνω στα όνειρα μου...

Καλό Σαββατοκύριακο!!

Ευτυχώς που είναι Παρασκευή!!!

Και έρχεται Σαββατοκύριακο!!!!!!!!!!!

Αυτό το Σ/Κ, δεν θέλω να κάνω τίποτα...

Θέλω να είμαι χουχουλιασμένη στα παπλωματάκια μου, να περιφέρομαι απο την κρεβατούνα μου, στον καναπέ και τούμπαλιν, αντε να κάνω και καμία βόλτα στο pc...

Δεν θέλω να δώ άνθρωπο, δεν θέλω να κουνήσω απο το σπίτι...

Ίσως να φταίει και το κρύωμα, που θέλω να ηρεμήσω...

Αυτός ο βήχας με έχει διαλύσει... Νιώθω τόσο εξαντλημένη...

Έχει αλλοιωθεί και η γεύση μου, όλα τα φαγητά τα βρίσκω άγευστα..

Η μυτούλα μου είναι βουλομένη και αναπνέω με δυσκολία, υποψιάζομαι οτι τα βράδια θα ρίχνω τρελό ροχαλητό....χαχαχαχαχα
Και αυτά τα δέκατα πυρετού έχουν κάνει τα κοκκαλάκια μου να πονάνε...

Άντε να αναρρώσω να κάνω και ένα τσιγάρο, να το ευχαριστηθώ...

Ελπίζω Δευτέρα να είμαι περδίκη...

Αύριο δεν είναι που φεύγουν τα καλικαντζαράκια??

Με τον Αγιασμό των υδάτων ξαναεπιστρέφουν στα έγκατα της γής για να ξεκινήσουν πάλι το πριόνισμα του δέντρου που στηρίζει την γη...

Τι τραβάνε και αυτά!!!!

Όλο τον χρόνο να πριονίζουν το δέντρο και τα Χριστούγεννα ανεβαίνουν στην γη για να διασκεδάσουν λίγο και μόλις επιστρέφουν να βλέπουν οτι ο κορμός είναι άθικτος...

Και δώσε πάλι πριόνισμα...

Καλό Σαββατοκύριακο!!!

Και Χρόνια πολλά και καλά σε όσους γιορτάζουν

το Σάββατο (Θεοφανείων) και την Κυριακή (Ιωάννου Προδρόμου)!!

Χαμογέλα.... Χαμόγελα... :)

Διαβάζοντας το e-mail και το blog ενός αγαπημένου blog-φιλού μου, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να του χαρίσω το παραπάνω τραγούδι... και να του πώ να χαμογελάσει!!!
Δεν λέω ξεκάθαρα ποιός είναι, διότι ίσως δεν θέλει...
Αυτός σίγουρα θα καταλάβει οτι είναι γι αυτόν το συγκεκριμένο post!

Αλλά ουσιαστικά άλλαξε κάτι?

Σαν να χάθηκε όλη η χρυσόσκονη των γιορτινών ημερών...
Σαν να κατέβασε κάποιος τον γενικό και να έσβησαν τα φώτα, τα λαμπιόνια...
Σαν να εξαφανίστηκαν απο το ραβδί κάποιας κακής μάγισσας, όλα τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες, οι Αγ. Βασίληδες, οι γιρλάντες, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Σαν να σώπασαν τα γέλια, οι φωνές, οι μουσικές...
Ένα ευχάριστο διάλειμμα ήταν...
Απλά για λίγες μέρες βάλαμε τα όμορφα μας ρούχα, τα φωτεινά μας χαμόγελα, ήπιαμε και φάγαμε και λίγο παραπάνω...
Βάλαμε και στην άκρη του μυαλού μας τις ένοιες και τα προβλήματα μας, για να φαινόμαστε πιο λαμπεροί...
Ανταλλάξαμε ευχές, δώρα και φιλιά αγάπης...
Αλλά ουσιαστικά άλλαξε κάτι?
Δεν νομίζω....
Μακάρι όλες αυτές οι ευχές που δώσαμε και πήραμε να γινόντουσαν πράξη...
Μακάρι....



(έχω τις μαύρες μου και σταματώ εδώ το post για να μην μαυρίσω κι εσάς...)